اهمیت و جایگاه آموزش کارآفرینی

با ورود جامعه شناسان و روانشناسان به عرصه مطالعات و تحقیقات پیرامون کارآفرینی و کارآفرینان و نتایجی که از این تحقیقات حاصل شده,ضرورت کارآفرینی و توسعه آن (بویژه آموزش کارآفرینی ) بیش از پیش مشهود گردید و همین امر موجب افزایش تلاشها برای توسعه کارآفرینی و آموزش آن در دو دهه گذشته شده است.

از جمله کسانی که در زمینه بررسی ویژگیهای کارآفرینان مطالعه و تحقیقاتی انجام داده اند می توان به مک کله لند,کارلند,جان استوارت میل,بروکهاوس,دیویدبرچ,تیمونز,کالینز,مور,مایر,گلدشتاین و نورد اشاره کرد.نتایج این تحقیقات بر اکتسابی بودن اغلب ویژگی های کارآفرینان تاکید دارد.لذا باید در فراهم آوردن محیط مناسب و آموزشهایی که ویژگی ها,تجربیات و مهارتهای لازم را در افراد تقویت کند,سعی نمود. بررسیهای محققین منتج به پیش بینی و طراحی دوره های آموزشی کارآفرینی شده است, به طوری که دوره های آموزشی کارآفرینی با هدف تربیت افرادی با اعتماد به نفس بالا, فرصت شناس و به طور کلی افرادی که تمایل بیشتری به راه اندازی کسب و کارهای مستقل دارند,طراحی شده اند. در حقیقت هدف این بوده تا افراد در طی دوران تحصیل , افرادی موسس تربیت شوند(کاتن) این افراد شامل پیشگامان در فعالیتها, ماجراجویان,جسوران,مبتکران,فرصت طلبان,جاه طلبان و ارتقاء جویان می باشند(گیب 1987). این قبیل دوره ها به دنبال بهبود انگیزش گرایش هایی همچون تمایل به استقلال , فرصت جویی , ابتکار , تمایل به مخاطره پذیری , تعهد به کار , تمایل به حل مشکلات و لذت بردن از عدم قطعیت و ابهام می باشد. باتوجه به ضرورتهای آموزش کارآفرینی , اولین دوره های آموزشی در این زمینه از اواخر سال 1960 در آمریکا شروع شدو در حال حاضر دانشکده ها و دانشگاههای بسیاری از کشورهای دنیا دوره های آموزش کارآفرینی را در برنامه های آموزشی خود گنجانده اند.